[retro] Cousine Horace

Każdy kto choć przez chwilę miał styczność z ZX Spectrum zna Horacego - dziwnie pokracznego bohatera z 3 gier z wczesnych lat osiemdziesiątych wydanych przez Melbourne House, który a to próbował naśladować Pac mana ("Hungry Horace"), a to zjeżdżając na nartach i biegnąc wśród pędzących samochodów ("Horace goes skiing") udawał żabę z Froggera. Mało kto jednak wie, że ten sympatycznie pokręcony bohater miał amerykańskiego kuzyna, przynajmniej takie można było odnieść wrażenie patrząc na okładki z gier przygotowanych dla amerykańskich klonów Spectrusia - Timexa, daleko odbiegały one od bardzo ubogich wersji europejskich, a bohater na nich zamieszczony w niczym nie przypominał Horacego, który mógłby być w prostej linii potomkiem dzwonnika Quasimodo.

Idąc tym śladem Alessandro Grussu postanowił stworzyć grę, w której europejski Horacy ma okazję spotkać się ze swoim kropelkowatym kuzynem zza oceanu. Pewnego dnia Horacy miał przybyć do Ameryki z rodzinną wizytą do swego kuzyna - niestety nim tam dotarł został porwany, a Ty jego krewniak dostajesz tradycyjny telefon od porywaczy wzywający Cię do stawienia się w jednym z budynków na obrzeżach miasta - tak zaczyna się Twoja przygoda, o przepraszam wstrząsająca historia rodem z amerykańskiego kina;) Aby odbić kuzyna musisz pokonać pięć diametralnie różnych etapów  - począwszy od platformówki, a skończywszy na przygodówce, nie pomijając także zwykłego shootera.

Pierwszy etap, bo tylko tyle udało mi się dopiero zaliczyć, robi naprawdę miłe wrażenie, a sama gra nawet ze względu na różnorodność jaką w dzisiejszych tytułach próżno jest szukać warta jest odnotowania.